Intuicja w Praktyce

Dla mnie intuicja to taki nasz impuls wewnętrzny u których się włącza sporadycznie a niektórzy to po prostu mają. Intuicja według mojej teorii to coś co po prostu się wie, tylko niekiedy człowiek nie zdaje sobie z tego sprawę. Intuicję można określić jako odpowiedź na pytanie nasze czy innych. Intuicja to też nasz czyn, postępowanie i zrobienie czegoś, czego w sumie się nie robi ale w tym momencie to przyszło.

Przykład z mojego życia. 
Dziadek był w szpitalu, podczas rozmowy z matulą ni stąd ni zowąd powiedziałam: "abyś się nie zdziwiła, ze dziadek umrze przed babcią". Nie minęła doba dowiaduję się że dziadek umarł. 

Kolejny przykład.
Samochód zaparkowany na podjeździe. Wyszłam z samochodu i poprosiłam ojca aby podjechał bliżej bo czułam się nieswojo. Zrobił to i po 2-3minutach pijany kierowca wjechał prosto w hydrant stojący przy wjeździe. 

Więc w tym momencie sami możecie sobie zadać pytanie i odpowiedzieć na nie czy to intuicja czy zbiegi okoliczności, choć dla mnie nie ma zbiegów okoliczności. 

Intuicję można porównać do naszego głosu wewnętrznego, prędzej to jest świadomość czegoś co ma się wydarzyć, coś co nas pcha w danym kierunku i coś co nam "karze" zrobić to tak a nie inaczej. 

Intuicję w sumie też można nazwać spontanem, gdyż to jest niekontrolowane. Nagle "wyskakuje"
Dla mnie mózg nie traci w przypadku intuicji kontaktu ze świadomością, prędzej bym napisała, że świadomość przekazuje do mózgu informacje które możemy nazwać.

Jak ją rozwijać?
Dla mnie najlepszym sposobem jest to żeby to zaakceptować, przyjąć to bezwarunkowo, nie analizować bo w tedy zamiast prawdy wyjdzie fałsz i co najważniejsze nie bać się tego