serce dla serca

Wielu ludzi najpierw doświadcza a później szuka odpowiedzi na dane zagadnienie, albo i nie, gdyż może przyjmować to bezwarunkowo na zasadnie jest to jest, nie będę się z tym kłócił, choć i tak przychodzi moment że odrzucamy te nasze doświadczenia, te nasze umiejętności, ale według mnie to jest normalne, gdyż to kolejny krok w dalszej drodze naszej ewolucji wewnętrznej.

Co z tego, że będziemy nafaszerowani wiedzą i umiejętnościami, jak wkraczamy z tym co mamy ze złą energią.

Moim zdaniem nie jest ważna wiedza skąd i po co to wszystko się bierze, ale czyste serce i intencja, a jeżeli nie wiemy ja coś nazwać, zawsze możemy sobie poszukać i sami sobie dopowiedzieć kolejne zdania do teorii którą przeczytaliśmy, gdyż wszystko jest zawarte w nas tylko trzeba umieć słyszeć a nie słuchać i widzieć a nie patrzeć.

Powstało tyle pojęć, że człowiek się już pomału gubi. Więc najprościej, przynajmniej z mojego punktu widzenia nazwy odrzucić, bo to tylko nazwy pomagające spoić zagadnienie w całość, ale tak naprawdę z tego co doświadczyłam i doświadczam to energia jest zła albo dobra, energia z nas albo przepływająca przez nas dla innych. Jest kierowana przez nas z czystym sercem albo popychana przez nasze pobudki czyli ego.

Wszystko musi przyjść w swoim czasie nie ważne czy będziemy precyzyjnie się wysławiać czy też używać własnych określeń. Po prostu nic na siłę i podwyższać swoje możliwości w momencie kiedy czujemy że przyszedł ten czas, a nie bo ktoś z naszego otoczenia jest o stopień wyżej niż my.

Każdy z nas rodzi rodzi się z takimi samymi darami, takimi samymi możliwościami tylko największy paradoks tego świata, że ten co czasami zaczyna i kieruje się sercem ma silniejszą moc od tego co jest w tym od kilku lat.

Jesteśmy tutaj aby się uczyć, uczeń uczy się od mistrza a mistrz nie powinien zapominać, że też wiele może się nauczyć od ucznia. A życie to nie wyścig formuły 1 z doświadczeniami, umiejętnościami czy wiedzą. każdy ma swoją rzekę w której płynie, raz wolniej raz szybciej, raz z nurtem raz się cofa, lub zatrzymuje aby zebrać to co potrzebuje do dalszej swojej wędrówki.